W świecie międzynarodowego biznesu umiejętność skutecznej komunikacji w języku niemieckim jest cenną umiejętnością. Jednak opanowanie gramatyki niemieckiej może być wyzwaniem dla wielu osób uczących się języka, co prowadzi do typowych błędów, które mogą utrudniać komunikację. W tym artykule omówimy dziesięć typowych błędów gramatycznych, które popełniają osoby uczące się niemieckiego biznesowego, i udzielimy wskazówek, jak ich unikać.
1. Zaniedbanie umowy o płci
Język niemiecki ma trzy rodzaje (męski, żeński i nijaki) i ważne jest, aby używać właściwego rodzaju rodzajowego lub przymiotnikowego w zależności od rodzaju rzeczownika. Na przykład „der Mann” (mężczyzna) wymaga rodzaju męskiego (ein/der), podczas gdy „die Frau” (kobieta) wymaga rodzaju żeńskiego (eine/die). Aby uniknąć tego błędu, uczniowie powinni ćwiczyć zapamiętywanie rodzaju każdego rzeczownika. Możesz spróbować użyć karteczek Post-it i przykleić je do przedmiotów codziennego użytku lub przypisać kolor do każdej płci i spróbować wyobrazić sobie każdy nowy rzeczownik, którego się uczysz, w odpowiadającym mu kolorze.
2. Mieszanie przypadków biernika i celownika
Język niemiecki ma cztery przypadki, a przypadki biernika i celownika są często mylone przez osoby uczące się języka niemieckiego. Wiele podręczników i nauczycieli zaleca naukę tabeli deklinacji bardzo wcześnie w procesie nauki języka niemieckiego. Z mojego własnego doświadczenia wynika, że nie był to najlepszy sposób, ponieważ nie potrafiłem utworzyć zdania z rodzajnikami deklinacyjnymi i dlatego nie widziałem korzyści z uczenia się ich na pamięć. W moim przypadku pomocne było nauczenie się dialogów z życia wziętych, w których występują odmienione rzeczowniki. Gdy zrozumiałem kontekst, w którym były używane, znacznie łatwiej było mi zapamiętać wszystkie formy deklinacji, ponieważ mogłem rozwinąć pewne „wyczucie”, kiedy używać której deklinacji.
3. Zapominanie o pozycji czasownika w zdaniu
W języku niemieckim czasownik musi znajdować się na drugiej pozycji w zdaniu. Na przykład: „Ich robotnik heute” (Dzisiaj pracuję). Najlepszym sposobem na uniknięcie tego błędu jest samodzielne, aktywne tworzenie zdań. Pasywne stosowanie wiedzy, takie jak czytanie i słuchanie języka, którego się uczysz, jest pomocne, ale gdy zostaniesz poproszony o zastosowanie określonej reguły gramatycznej, najlepiej wyjść ze swojej strefy komfortu i użyć jej samodzielnie. Jeśli aktywnie zmusisz swój mózg do użycia określonej reguły, zapamięta ją z łatwością. Kluczem do nauczenia się prawidłowej kolejności wyrazów jest rozpoczęcie mówienia lub pisania BARDZO PROSTYCH zdań. Gdy rozwiniesz swoje umiejętności językowe i nabierzesz pewności siebie, zawsze możesz dodać więcej słów i tworzyć bardziej złożone zdania.
4. Niewłaściwe używanie czasowników rozdzielnych
Niektóre niemieckie czasowniki składają się z przedrostka i rdzenia, a w niektórych czasach przedrostek jest oddzielony od rdzenia. Na przykład „anrufen” (wołać) staje się „ich rufe jakiś(Dzwonię). Ważne jest, aby pamiętać, że w konstrukcji czasownika rozdzielnego prefiks zawsze idzie na koniec zdania, a czasownik odmienia się na drugiej pozycji. TPozycja przedrostka zmienia się w zależności od struktury zdania, na przykład: „Ja kieł um zaraz jakiś zu arbeiten.” (Zaczynam pracę o godzinie 6:00). Nauczenie się prawidłowego stosowania czasowników rozdzielnie złożonych stanowi istotny element opanowania języka niemieckiego. Przydatne może okazać się zrozumienie, które przedrostki są rozdzielne, a następnie przećwiczenie ich prawidłowej pozycji w różnych konstrukcjach zdań.
5. Mylące końcówki przymiotników
Końcówki przymiotników w języku niemieckim mogą być mylące, zwłaszcza dla osób mówiących po angielsku. Przymiotniki w języku niemieckim mają różne końcówki w zależności od rodzaju, przypadku i liczby rzeczownika, który modyfikują. Weźmy na przykład przymiotnik „klein” i zobaczmy, jak zmienia się w zależności od rodzaju, przypadku i liczby rzeczownika, który modyfikuje:
Męski, mianownik, liczba pojedyncza:
– “Der małymi Bleistift Liegt auf dem Tisch.” (Mały ołówek leży na stole.)
Męski, dopełniacz, liczba pojedyncza:
– “Mam na myśli kolor des małypl BleistiftS.” (Podoba mi się kolor małego ołówka.)
Kobiecość, celownik, liczba pojedyncza:
– “Zadzwonię do ciebieeee Kollegin eine E-Mail.” (Wysyłam e-mail do mojej koleżanki)
Mniesymetryczny, mianownik, liczba mnoga:
– “Umierać małypl Bleistiftmi sind in der Schublade.” (Małe ołówki są w szufladzie.)
Jak widać, końcówki słowa „klein” zmieniają się w zależności od rodzaju, przypadku i liczby rzeczownika, który modyfikuje. Najłatwiejszy sposób na unikaj popełniania błędów polega na samodzielnym tworzeniu codziennych zdań, ponieważ o wiele łatwiej jest zapamiętać odmienione końcówki na podstawie konkretnego przykładu.
6. Niewłaściwe użycie kolejności wyrazów w zdaniu podrzędnym
Niewłaściwe użycie kolejności wyrazów w zdaniu podrzędnym jest częstym błędem popełnianym przez uczących się języka niemieckiego. W języku niemieckim kolejność wyrazów w zdaniach podrzędnych jest inna niż w zdaniach głównych. Zdanie podrzędne to zdanie, które nie może występować samodzielnie jako zdanie i jest zależne od zdania głównego. Podstawowa kolejność wyrazów w zdaniu podrzędnym jest następująca: czasownik na końcu, podmiot po czasowniku, a wszelkie inne elementy, takie jak przysłówki lub dopełnienia, występują przed czasownikiem. Oto przykład poprawnie utworzonego zdania podrzędnego w języku niemieckim: „
„Ich weiß, dass er morgen ins Büro geht.” (Wiem, że jutro idzie do biura.)
W tym zdaniu zdanie podrzędne „dass er morgen ins Büro geht” (że jutro idzie do biura) następuje po zdaniu głównym „ich weiß” (wiem). Czasownik „geht” (idzie) jest umieszczony na końcu zdania podrzędnego, a podmiot „er” (on) poprzedza go. Częstym błędem jest umieszczenie czasownika w złej pozycji w zdaniu podrzędnym, np. umieszczenie go na drugiej pozycji, która jest kolejnością wyrazów w zdaniach głównych. Oto przykład zdania z niewłaściwie utworzone zdanie podrzędne:
„Ich weiß, dass er geht morgen ins Büro.”
W tym zdaniu czasownik „geht” (iść) umieszczono na drugiej pozycji, czyli błędny dla zdania podrzędnego. Prawidłowa kolejność wyrazów to „dass er morgen ins Büro geht” (że jutro idzie do biura).
Aby uniknąć niewłaściwego użycia kolejności wyrazów w zdaniu podrzędnym, ważne jest, aby pamiętać, że czasownik zawsze znajduje się na końcu zdania, a podmiot poprzedza go. Ćwicz tworzenie zdań podrzędnych w różnych kontekstach, aby poprawić swoje umiejętności językowe w języku niemieckim i uniknąć tego częstego błędu.
7. Użycie niewłaściwego przyimka
W języku niemieckim występuje wiele przyimków, dlatego osobom uczącym się języka niemieckiego wybór właściwego może być trudny. Przyimki to małe słowa, które wskazują na związek między dwoma słowami w zdaniu, np. czas, miejsce, kierunek lub przyczyna. W języku niemieckim po przyimkach następuje konkretny przypadek, który dodatkowo określa znaczenie zdania. Oto kilka typowych przykładów użycia niewłaściwego przyimka w języku niemieckim:
Zło: „Mówimy” ponad nimi Projekt.”
Korekta: „Mówimy” ponad to Projekt.” (Rozmawiamy o projekcie.)
W tym przykładzie po przyimku „über” (około) występuje błędny rodzajnik „dem” zamiast prawidłowego rodzajnika „das”.
Zło: „Tak jest w jaskini Biuro.”
Korekta: „Tak jest ins Büro.” (Idę do biura.)
W tym przykładzie przyimek „in” (do) został użyty z niewłaściwym rodzajnikiem „den” zamiast z prawidłowym rodzajnikiem „das”, co tworzy skróconą formę z „in” i tworzy „ins”.
Aby uniknąć użycia niewłaściwego przyimka w języku niemieckim, ważne jest ćwiczenie i nauka prawidłowych przyimków w odpowiednich przypadkach. Czytanie i słuchanie niemieckich tekstów i rozmów może pomóc Ci zapoznać się z prawidłowym użyciem przyimków w kontekście.
8. Niewłaściwe używanie trybu łączącego
Niewłaściwe używanie trybu łączącego w języku niemieckim może prowadzić do zamieszania i nieporozumień w komunikacji. Tryb łączący jest używany do wyrażania hipotetycznych lub niepewnych sytuacji, życzeń, wątpliwości, emocji i opinii. Jest często używany w mowie pośredniej, zdaniach warunkowych i życzeniach. Niektórzy uczący się języka niemieckiego mają tendencję do zbyt częstego używania trybu łączącego, aby brzmieć bardziej uprzejmie lub formalnie. Może to jednak prowadzić do niezręcznych lub nienaturalnie brzmiących zdań. Ważne jest, aby używać trybu łączącego tylko wtedy, gdy jest to konieczne i właściwe, w przeciwnym razie może to mieć negatywne konsekwencje dla komunikacji. Aby uniknąć błędów, ważne jest, aby zrozumieć, kiedy i jak poprawnie używać trybu łączącego. Ćwicz używanie trybu łączącego i zajmij się różnymi przykładami, aby lepiej go opanować.
9. Mylenie użycia „sein” i „haben”
„Sein” (być) i „haben” (mieć) to dwa z najpopularniejszych czasowników w języku niemieckim, a osoby uczące się często mylą ich użycie. Oba są czasownikami posiłkowymi, które służą do tworzenia czasów złożonych, takich jak present perfect i past perfect. Mają jednak różne znaczenia i są używane w różnych kontekstach. „Sein” to czasownik posiłkowy używany do tworzenia czasów present perfect i past perfect dla czasowników opisujących stan lub stan, takich jak „bleiben” (zostać) lub „werden” (stać się). Jest on również używany do wskazania zmiany lokalizacji lub ruchu, takich jak „Ich bin nach Berlin gefahren” (Pojechałem do Berlina) lub „Wir sind gestern spazieren gegangen” (Wczoraj poszliśmy na spacer).
„Haben” to czasownik posiłkowy używany do tworzenia czasów present perfect i past perfect dla większości innych czasowników. Używa się go do wskazania posiadania lub własności, a także czynności lub wydarzeń, które miały miejsce w przeszłości, takich jak „Ich habe einen neuen Job gefunden” (Znalazłem nową pracę) lub „Sie hat gestern Abend im Restaurant gegessen” (Wczoraj wieczorem jadła w restauracji).
Ogólnie rzecz biorąc, wybór między „sein” i „haben” jako czasownikami posiłkowymi zależy od czasownika głównego użytego w zdaniu. Jeśli czasownik główny wskazuje na zmianę położenia lub stan bycia, to „sein” jest odpowiednim czasownikiem posiłkowym. Jeśli czasownik główny wskazuje na czynność lub zdarzenie, które miało miejsce, to „haben” jest odpowiednim czasownikiem posiłkowym. Istnieją jednak pewne nieregularne czasowniki, które używają „sein” jako czasownika posiłkowego, mimo że opisują czynność, takie jak „bleiben” (zostać) lub „gehen” (iść). Ważne jest, aby nauczyć się tych nieregularnych czasowników i ich koniugacji, aby używać poprawnego czasownika posiłkowego.
10. Niewłaściwe użycie dopełniacza:
Niewłaściwe używanie dopełniacza w języku niemieckim jest częstym błędem popełnianym przez osoby niebędące rodzimymi użytkownikami języka. Dopełniacz jest używany do wskazania posiadania lub relacji między rzeczownikami i jest często używany w bardziej formalnym lub pisanym języku niemieckim.
Jednym z powszechnych błędów jest używanie biernika zamiast dopełniacza przy wskazywaniu posiadania. Na przykład zamiast powiedzieć „das Auto meines Bruders” (samochód mojego brata), osoba niebędąca rodzimym użytkownikiem języka mogłaby powiedzieć „das Auto von meinem Bruder” używając przyimka „von” z celownikiem. Jest to niepoprawne, ponieważ dopełniacz jest właściwym sposobem wskazywania posiadania w języku niemieckim.
Aby uniknąć niewłaściwego użycia dopełniacza w języku niemieckim, ważne jest, aby ćwiczyć jego poprawne używanie i nauczyć się właściwych form rzeczowników w dopełniaczu. Pomocne jest również zwrócenie uwagi na to, jak rodzimi użytkownicy języka niemieckiego używają dopełniacza w codziennych rozmowach i w tekstach pisanych.
Wniosek: MZnajomość gramatyki niemieckiej jest niezbędna do skutecznej komunikacji biznesowej. Unikając tych dziesięciu typowych błędów gramatycznych i ćwicząc zasady gramatyki w kontekście, możesz poprawić swoje umiejętności językowe w języku niemieckim i komunikować się skuteczniej w środowisku zawodowym.
Polish 
English 
German 
Spanish